مناظره ای خواندنی با اهل سنت+آیت الله العظمی حاج سید عبدالله طاهری شیرازی

مناظرات مرحوم آیت الله العظمی حاج سید عبدالله طاهری شیرازی با علمای اهل سنت در مکه و مدینه

مرحوم آیت الله شیرازی از علمای برجسته شیعه و حوزه علمیه نجف بودند که در سال 1361 هجری قمری به قصد زیارت خانه خدا به مکه معظمه مشرف شدند و در ضمن ادای مناسک حج، گفتگوها و بحثهایی با اهل تسنن انجام داده که پس از مراجعت به نجف اشرف بنا به تقاضا و اصرار برخی از علمای شیعه، این گفتگوها به صورت کتابی با عنوان «الاحتجاجات العشره دلیلهای دهگانه» جمع آوری شده که من بخش هایی کوتاه از این کتاب ارزشمند را برای استفاده همه دوستان شیعه و سنی اینجا می‌نویسم:

دانشمند شیعی و یکی از وهّابیان

                       تخریب ساختمان قبرها

یکی از دانشمندان شیعه در اعتراض به خراب کردن وتصطیح کردن قبور و بارگاههای مقدس امام حسن مجتبی (ع)، امام سجّاد(ع)، امام باقر(ع)، امام صادق (ع) و.. با یکی از وهّابیان در این مورد، مناظرة زیر را انجام داده است:

دانشمند شیعی: چرا این ساختمانها را ویران می‌کنید؟ چرا اهانت و بی‌احترامی می‌نمائید؟

وهّابی: آیا شما حضرت علی (ع) را قبول دارید؟

دانشمند شیعی: البتّه، او امام اوّل ما، و خلیفة بلافصل پیامبر اسلام (ص) است.

وهّابی: درکتابهای معتبر ما[1] چنین نقل شده:

اسنادی که در اصطلاح رجال ضعیف هستند

چندین مناظره را شیخ صدوق در عیونش آورده با اسنادی که در اصطلاح رجال ضعیف هستند اما این مناظرات با توجه به شواهدی که دارند ضعف سندی باعث ضعف متن نمی شوند :


باب ذکر مجلس الرضا علیه السلام مع أهل الادیان واصحاب المقالات فی التوحید عند المأمون 1 - حدثنا أبو محمد جعفر بن على بن أحمد الفقیه القمى ثم الایلاقى رضى الله عنه قال: اخبرنا أبو محمد الحسن بن محمد بن على بن صدقه القمى قال: حدثنا أبو عمرو محمد بن عمر بن عبد العزیز الانصاری الکجى قال: حدثنی من سمع الحسن بن محمد النوفلی ثم الهاشمی یقول: لما قدم على بن موسى الرضا علیه السلام على المأمون أمر الفضل بن سهل ان یجمع له اصحاب المقالات مثل الجاثلیق (1) وراس الجالوت (2) ورؤساء الصابئین (3) والهربذ (4) الاکبر واصحاب زردهشت (5) ونسطاس (6) الرومی

والمتکلمین لیسمع کلامه وکلامهم فجمعهم الفضل بن سهل ثم اعلم المأمون باجتماعهم فقال: ادخلهم على ففعل فرحب بهم المأمون ثم قال لهم: انى إنما جمعتکم لخیر واحببت ان تناظروا ابن عمى هذا المدنى القادم على فإذا کان بکره فاغدوا ولا یتخلف منکم أحد فقالوا: السمع والطاعه یا أمیر المؤمنین نحن مبکرون انشاء الله قال الحسن بن محمد النوفلی: فبینا نحن فی حدیث لنا عند أبی الحسن الرضا علیه السلام إذ دخل علینا یاسر الخادم وکان یتولى أمر أبی الحسن علیه السلام فقال له: یا سیدى ان أمیر المؤمنین یقرئک السلام ویقول: فداک اخوک انه اجمع الى اصحاب المقالات وأهل الادیان والمتکلمون من جمیع الملل فرایک فی البکور الینا ان احببت کلامهم وان کرهت ذلک فلا تتجشم وان احببت ان نصیر الیک خف ذلک علینا فقال أبو الحسن الله ابلغه السلام وقل له: قد علمت ما اردت وانا صائر الیک بکره انشاء الله قال الحسن بن النوفلی: فلما مضى یاسر التفت الینا ثم قال لی: یا نوفلی أنت عراقى ورقه العراقى غیر غلیظه فما عندک فی جمع ابن عمک علینا؟ أهل الشرک واصحاب المقالات؟ فقلت: جعلت فداک یرید الامتحان ویحب ان یعرف ما عندک؟ ولقد بنی على اساس غیر وثیق البنیان وبئس والله ما بنی فقال لی: وما بناؤه فی هذا الباب؟ قلت: ان اصحاب الکلام والبدعه خلاف العلماء وذلک ان العالم لا ینکر غیر المنکر واصحاب المقالات والمتکلمون وأهل الشرک اصحاب انکار ومباهته ان احتججت علیهم بان الله واحد قالوا: صح وحدانیته وان قلت: ان محمدا رسول الله (ص) قالوا: اثبت رسالته ثم یباهتون وهو یبطل علیهم بحجته ویغالطونه حتى یترک قوله فاحذرهم جعلت فداک قال فتبسم ثم قال لی: یا نوفلی افتخاف ان یقطعوا على حجتى؟ فقلت: لا والله ما خفت علیک قط وانى لارجو ان یظفرک الله بهم ان شاء الله تعالى فقال لی: یا نوفلی اتحب ان تعلم متى یندم المأمون؟ قلت: نعم قال: إذا سمع احتجاجى على أهل التوریة بتوراتهم


ومجلسی دیگر بسندی دیگر :


14 - باب ذکر مجلس آخر للرضا علیه السلام عند المأمون مع أهل الملل والمقالات وما اجاب به على بن محمد بن الجهم فی عصمه الانبیاء سلام الله علیهم اجمعین 1 - حدثنا أحمد بن زیاد بن جعفر الهمدانی رضى الله عنه والحسین بن إبراهیم بن أحمد بن هشام المکتب وعلى بن عبد الله الوراق رضى الله عنهم قالوا: حدثنا على بن إبراهیم بن هاشم قال: حدثنا القاسم بن محمد البرمکى قال: حدثنا أبو الصلت الهروی قال: لما جمع المأمون لعلى بن موسى الرضا علیه السلام أهل المقالات من أهل الاسلام والدیانات من الیهود والنصارى والمجوس والصابئین وسائر المقالات فلم یقم أحد إلا وقد الزمه حجته کانه القم حجرا قام إلیه على بن محمد بن الجهم فقال له: بن رسول الله اتقول بعصمه الانبیاء؟ قال: نعم قال: فما تعمل فی قول الله عز وجل: (وعصى آدم ربه فغوى) (1) وفی قوله عز وجل: (وذا النون إذ ذهب مغاضبا فظن ان لن نقدر علیه) (2) وفی قوله عز وجل فی یوسف علیه السلام: (ولقد همت به وهم بها) (3) وفی قوله عز وجل فی داود: (وظن داود إنما فتناه) (4) وقوله تعالى فی نبیه محمد (ص) (وتخفى فی نفسک ما الله مبدیه) (5) فقال الرضا علیه السلام: ویحک یا على اتق الله ولا تنسب الى


ومناظره با عمران صابی باسناد :

حدثنا أبو محمد جعفر بن على بن أحمد الفقیه رضى الله عنه قال: حدثنا أبو محمد الحسن بن محمد بن على بن صدقه القمى قال: حدثنا أبو عمرو محمد بن عمرو بن عبد العزیز الانصاری الکجى قال: حدثنی من سمع الحسن بن محمد النوفلی یقول: قدم سلیمان المروزى متکلم خراسان على المأمون فأکرمه ووصله ثم قال له: ان ابن عمى على بن موسى الرضا علیهما السلام قدم علی من الحجاز وهو یحب الکلام واصحابه فلا علیک ان تصیر الینا یوم الترویه لمناظرته فقال سلیمان: یا أمیر المؤمنین انى اکره ان اسال مثله فی مجلسک فی جماعه من بنی هاشم فینتقض عند القوم إذا کلمنی ولا یجوز الاستقصاء علیه قال المأمون إنما وجهت إلیه لمعرفتی بقوتک ولیس مرادى الا ان تقطعه عن حجه واحده فقط فقال سلیمان: حسبک یا أمیر المؤمنین اجمع بینى وبینه وخلنى والذم فوجه المأمون الى الرضا علیه السلام فقال: انه قدم الینا من أهل مروز وهو واحد خراسان من اصحاب الکلام فإن خف علیک ان تتجشم المصیر الینا فعلت فنهض علیه السلام للوضوء وقال لنا: تقدمونی وعمران الصابى معنا فصرنا الى الباب فاخذ یاسر وخالد بیدى فادخلانی على المأمون فلما سلمت قال: این اخى أبو الحسن ابقاه الله تعالى؟ قلت: خلفته یلبس ثیابه وامرنا ان نتقدم ثم قلت: یا أمیر المؤمنین ان عمران مولاک معى وهو على الباب فقال: ومن عمران؟ قلت: الصابى الذی اسلم على یدک قال: فلیدخل فدخل فرحب به المأمون ثم قال....

اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاهْدِنِی لِما اخْتُلِفَ فِیْهِ مِنَ الحَقِّ بِإذْنِکَ، إِنَّکَ تَهْدِی مَنْ تَشاءُ إِلى صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ

ثمره سالها بحث و مناظره

یحیی بن اکثم دانشمند‎ترین قاضی عصر مأمون در بصره

یحیی بن اکثم دانشمند‎ترین قاضی عصر مأمون در بصره بود.وی در احتجاج با امام هشتم ـ علیه‎السّلام ـ شکست خورد. همچنین در حضور مامون ،در مناظره با امام جواد - علیه السلام- نیز مغلوب گردید و هر دو یقین کردند که علم و سیادت از مختصات خاندان علوی است. گرچه یحیی بن اکثم متوجه شده بود که علم امام هرگز با علم بشر عادی قابل مقایسه نیست، لکن چون شکست‎های سابق او موجب خفّت و کسر شأن او شده بود، همواره سعی می‎کرد تا روزی انتقام شکست‌های سابق خود را از امام بعد از حضرت جواد ـ علیه‎السّلام ـ بگیرد.
پس از شهادت جواد الأئمه ـ علیه‎السّلام ـ در مجلسی حضرت هادی ـ علیه‎السّلام ـ را ملاقات کرد و سؤالات و غوامض لا ینحل خود را بدین شرح از آن حضرت پرسید.

امام هادی ع و پادشاه روم

 

 

                          سورة مانع از جهنّم

 

پادشاه روم به یکی از خلفای بنی عباس نوشت، ما در انجیل دیده‌ایم، هر کس سوره‌ای را بخواند که خالی از هفت حرف باشد، خداوند جسدش را بر آتش جهنّم حرام می‌کند و آن هفت حرف عبارتست از «ثاء»، «جیم»، «خاء»، «زاء»، «شین»، «ظاء» و «فاء». ما، در تورات و انجیل آن سوره را نیافتهایم، آیا در کتب خود چنین سورهای را دارید؟ و اگر جواب مثبت است مراد از این حروف هفتگانه چیست؟

خلیفة عباسی، علماء و دانشمندان را جمع کرد و سؤال را مطرح نمود. لکن هیچ یک نتوانستند جواب سؤال را بدهند؛ به ناچار سؤال را از حضرت علی بن محمد بن الرضا ـ علیهمالسلام ـ پرسید.

حضرت هادی ـ علیهالسلام ـ فرمود: «آن سورهای که آنها در جستجوی آن هستند و در کتب آسمانی سابق نیافتند، در قرآن مجید موجود است و آن سوره، «سورة حمد» است که هیچ یک از این حروف هفتگانه در آن نمیتوان یافت.»

پرسیدند: «حکمت آن چیست؟ و این حروف علامت چیست؟»

حضرت فرمودند: «ث» اشاره به «ثبور» دارد؛ مراد از «ج» «جحیم»است؟ مقصود از «خ» «خبیث» است و «ز» اشاره به «زقّوم» دارد و «ش» «شقاوت» است و مراد از «ظ» ظلمت است و «ف» اشاره به «فرقت» دارد.»

این پاسخ را برای قیصر روم فرستادند؛ چون جواب به پادشاه رسید بسیار مشعوف شد و دانست که دین حق همان اسلام است ...

مناظره امام هادی(ع) با متوکل عباسی

                    شعری که متوکل را گریانید

از امام هادی ـ علیه السلام ـ نزد متوکّل سعایت کردند که در منزل او اسلحه و نوشته‌های تحریک برانگیز و اشیای دیگر است که از شیعیان او در قم به او رسیده و او عزم شورش بر ضد دولت دارد. متوکل گروهی را به منزل آن حضرت فرستاد و آنان شبانه به خانه امام هجوم بردند، ولی چیزی به دست نیاوردند، آن گاه امام ـ علیه السلام ـ را در اطاقی تنها دیدند که در به روی خود بسته، جامه پشمین بر تن دارد و بر زمینی مفروش از شن و ماسه نشسته و به عبادت خدا و تلاوت قرآن مشغول است.

مناظره در مورد سجده بر تربت امام حسین علیه السلام

 

یکی از علمای اهل تسنّن که از فارغ التحصیلان دانشگاه «الازهر» مصر است به نام «شیخ محمد مرعی انطاکی» از اهالی سوریه، بر اثر تحقیقات دامنه دار به مذهب تشیع گرایید، و در کتابی به نام «لماذا اخترتُ مذهب الشّیعه» علل گرایش خود را با ذکر مدارک متقن ذکر نموده است. در اینجا یکی از مناظرات او با دانشمندان اهل تسنّن پیرامون سجده بر مهری که از تربت حسینی است آورده می شود.

محمد مرعی در خانه اش بود، چند نفر از دانشمندان اهل تسنّن که بعضی از آنها از دوستان سابق او در دانشگاه الازهر بودند، به دیدار او آمدند و در آن دیدار، بحث و گفتگوی زیر رخ داد:
- دانشمندان سنی:
شیعیان بر تربت حسینی سجده می کنند؛ آنها به همین علّت که بر مهر تربت حسینی سجده می کنند، مشرک هستند.
- محمد مرعی:
سجده بر تربت، شرک نیست؛ زیرا شیعیان بر تربت برای خدا، سجده می کنند، نه اینکه برای تربت سجده کنند، اگر به پندار شما به فرض محال، در درون تربت چیزی وجود دارد، و شیعیان به خاطر آن چیز، آن را سجده کنند، نه اینکه بر آن سجده نمایند، البته چنین فرضی، شرک است، ولی شیعیان برای معبود خود که خدا باشد سجده می کنند، نهایت اینکه هنگام سجده برای خدا، پیشانی را بر تربت می گذارند. به عبارت روشنتر حقیقت سجده، نهایت خضوع در برابر خدا است، نه در برابر مهر تربت.

مناظره دوم امام صادق(علیه السلام) با «ابن ابی العوجاء»

در کتاب شریف کافی نقل شده «ابن ابی الاعوجاء» که از سران کفر و مادی‌گرا محسوب می‌شد، چند بار با حضرت امام صادق(علیه السلام) مناظراتی داشته است؛ در مناظره اول که در پست قبلی بیان شد، وی شکست سختی خورد و از خدمت حضرت خارج شد و چند روز بعد مجددا برگشت و درخواست مناظره‌ دیگری با حضرت را داشت.  روای می‌گوید: «ابن ابى العوجاء» برای بار دوم آمد و در مجلس امام صادق (علیه السلام) خاموش نشست و دم نمی‌زد، امام فرمود: «گویا آمده‌اى مطالب دیروز را پی بگیری؟ گفت: بله ‏اى پسر پیغمبر! امام فرمود: تعجب می‌کنم از این‌که تو خدا را منکرى، ولی گواهی می‌دهی من پسر رسول خدا هستم! گفت: بر اساس عادت چنین گفتم؟ امام فرمود: پس چرا سخن نمی‌گویى؟ گفت: از جلال و هیبت شما زبانم بند آمده است، من دانش‌مندان زیادی را دیده و با متکلمین زیادی مباحثه کرده‌ام، ولى هیچ کدام هیبتی مانند شما نداشته‌اند؛ حضرت فرمود: راست می‌گویی، ولى من در پرسش را به رویت باز می‌کنم.

مناظره امام رضا ( علیه السلام ) با رأس الجالوت

مناظره امام رضا ( علیه السلام ) با رأس الجالوت

مقدمه(توضیحی درباره کلمه رأس الجالوت):

جالوت کلمه ای عبری است به معنای کسانی که جلای وطن کرده وبه عبارت دیگربی وطن هستندو برای یهود که از وطن خود هجرت کرده و وارد بیت المقدس شده اندبکار می رود. مقصود از رأس الجالوت رئیس یهودیان،رئیس بی وطنان، رئیس از وطن رانده شدگان ورئیس احبار(علمای)یهودمی باشدودر زبان(فارسی)پهلوی ازآن به«ریش جلتوک» یا «ریش جلوتک» تعبیر شده است.

مناظره بین آیت الله قزوینی و مولوی ملازاده

مناظره بین آیت الله قزوینی و مولوی ملازاده

 

 

مناظره بین آیت الله قزوینی و مولوی ملازاده

موضوع : جانشینی مولا امیر المومنین علی ع بعد از پیامبر صلی الله علیه و اله وسلم

قسمت اول مناظره (لینک از پیکو فایل)

قسمت دوم مناظره ( لینک از پیکو فایل)

فایل متنی مناظره (pdf)